Dzięki tobie

 Dzięki tobie przestałam

Patrzeć na świat przez szybę

Własnych ograniczeń

Czuję się jakbym dostała

Nowe życie

To jest niebywałe

 

Więc pokaż się

Pokaż co nosisz w duszy

Cokolwiek by to nie było

Przyjmę wszystko

Tak bardzo chcę Cię pokochać

Tak bardzo boję się pokochać

 

Myśl o tym, że mogłabym cię stracić

Jest gorsza niż wizja śmierci

Bo gdyby Cię nie było

Część mnie by umarła

I jak miałabym żyć dalej

z połową duszy

Z rozkruszonym sercem

I zastygłym ciałem

Które zamarza

Bo nie czuje twojego dotyku

 

Dlatego chcę zrobić wszystko

By nie stracić ciebie

Chcę przemierzyć oceany strachu

Chcę przejść przez ogień gniewu

Tego który noszę w sobie

I choć nie jest on z twojej winy

Wiem że gdy się go nie pozbędę

To będę mogła cię zranić

Nie wybaczyłabym sobie tego

Zasługujesz na najlepszą kobietę

Chcę nią być

Ale strach dyszy mi w kark

I nie potrafię patrzeć pod nogi

Tak bardzo nie chcę upaść

Nie chcę Cię stracić

 

Czasami mam wrażenie

Że jestem potworem

Tak wielu było przed tobą

Nie potrafiłam ich pokochać

Tylko nie wiem czyja to była wina

 

 

 

 

 

O śmierci

Dziś poznałam prawdę o sobie

Dziś obnażyłam wszystko

To było niczym odarcie ze skóry

Ból, zło, mrok

To wszystko we mnie mieszka

Pewien filozof rzekł

Każdy jest Nekrofilem

Bo śmierć jest częścią nas

A to, co wydaje się należeć do życia

Należy też do śmierci

Tylko, czy naprawdę 

Musimy się bać?

Musimy ją widzieć

Jak mistrz Polikarp?

A może śmierć nie jest taka straszna?

Nie ohydna jak to

Czym się po niej stają nasze ciała

Powinniśmy się bać nie śmierci

Ale tego, że żyjąc

Nie będziemy żyć nigdy...

Pragnąc

Codziennie budzę się z myślą o Tobie,

Pragnąc, byś był obok mnie.

Wczoraj szłam z duszą na ramieniu,

Pragnąc, by wszystko poszło dobrze.

A gdy wróciłam, zasypiałam 

Pragnąc, byś mnie utulił.

Były momenty, że się budziłam,

Pragnąc by to się nie skończyło.

Często myślałam o nas,

Pragnąc byśmy zaistnieli razem.

A czasami nawet leżałam w łóżku,

Pragnąc, byś mnie dotknął.

Albo łapałam kolejny oddech,

Pragnąc Twojego pocałunku.

 

Dziś nie wiem czy dobrze robiłam,

Pragnąc, bym była Twoja,

a Ty mój... 

Ale w duszy mam ciągle nadzieję,

Pragnąc naszego wspólnego szczęścia.

Powrót

Wystarczyło zdjęcie

I jedna wiadomość

Nagle wszystko wróciło

Nie mogę przestać o tym myśleć

Tym co utraciłam

Swoim wyborze

Czy postąpiłam słusznie?

...

Zagubiona w tym samotnym świecie

Nic już się nie liczy

Moją duszę rozdziera krzyk

Rwie na strzępy, już nie ma odwrotu

Przepadam

Tak mi zimno…

To nie jest nic dobrego, pogrążasz mnie

Coraz głębiej i głębiej

Tak głęboko, jak sięgało twoje spojrzenie

Tam teraz przenika mnie ciemność

Przestrzeń, w której nie ma nawet powietrza

Przytłacza mnie pustką…

 

Zamienniki

Próbując zmyć z siebie zdradę

Tęsknię za tobą

Chcę by to się odmieniło

Tylko czy to można tak nazwać

Gdy ty już na mnie nie czekasz…

Wszystkie dobre rzeczy się skończyły

Żaden zamiennik ich nie odda

Żadna bliskość nie będzie tamtą

Wyroby miłościopodobne

To jedno wielkie kłamstwo

I mogę nawet mieć go w sobie

To niczego nie zmieni

Gdy budzę się rano obok niego

Czuję więcej winy niż przyjemności

A przecież nie o to chodziło

On miał uśmierzyć mój ból…

 

Pragnę

Jonathan Roy Good Things

Co do diabła robisz z moją głową?
Każdego dnia chcę smakować Cię na nowo
Zatapiać się w Tobie, przenikać dzielącą nas przestrzen
Moje ciało domaga się Ciebie jeszcze więcej
Mocniej, głębiej, goręcej
Ty tylko podsycasz ogień
A ja płonę, czując jakie to przyjemne
Zatop się we mnie